Paragrafen

EMU-Saldo
Het EMU-saldo is het saldo van inkomsten en uitgaven met derden (dus geen afschrijvingen, waardemutaties, etc.) van de overheid op transactiebasis in een bepaalde periode. Eenvoudig gezegd geeft het EMU-saldo aan of er in een bepaald jaar met reële transacties meer geld uitgegeven is dan er in dat jaar is binnengekomen, of dat er netto geld overgehouden is. Het EMU-saldo is daarmee een indicatie voor de ontwikkeling van de liquiditeits- en financiële positie (eigen vermogen en schulden) van de gemeente(n).
Gemeenten hanteren echter het baten- en lastenstelsel. Het toerekenen van geldstromen aan boekjaren verschilt hierbij ten opzichte van geldstromen op transactiebasis. Zo worden de kosten van investeringen niet in één keer, maar uitgesmeerd over de totale gebruiksduur. Ook zijn er reserves waarin ‘geld’ tijdelijk worden ‘geparkeerd’ en om deze later alsnog te benutten.
Omdat het overschrijden van het EMU-saldo als totale overheid, meer uitgeven dan dat er binnenkomt consequenties heeft, vindt men het belangrijk dat ook decentrale overheden sturen op het EMU-saldo. De landen van de Europese Unie hebben afgesproken dat de totale overheid jaarlijks een tekort mag hebben van maximaal 3% van het bruto nationaal product. Dit EMU-saldo is het saldo van de gehele overheid in een land. Gemeenten tellen dus ook mee. Voor het overschrijden van het EMU-saldo bestaan geen sancties.

Uit de EMU-saldoberekening blijkt dat in 2022 een EMU-overschot is gerealiseerd van € 5.099.000. Dit betekent dat de geldstromen van de inkomsten hoger zijn de uitgaven in 2022. Het EMU-overschot is lager dan begroot.